باران‌ربایی توده‌های دست‌کاشت بلندمازو، پلت و کاج بروسیا در فصل رویش

تغییر مقدار باران‌ربایی و در پی آن تغییر بیلان آبی از مهم‌ترین پیامدهای جنگل‌کاری با گونه‌های بومی و غیربومی جهت احیای جنگل‌های مخروبه هیرکانی است. هدف از اجرای پژوهش پیش‌رو، مقایسه باران‌ربایی توده‌های دست ‌کاشت بلندمازو (Quercus castaneifolia C.A.Mey)‏، پلت (Acer velutinum Bioss) و کاج بروسیا (Pinus brutia Ten) در فصل رویش در جنگل دارابکلا- ساری بود. مقدار باران و تاج‌بارش از 15 اردیبهشت تا 15 آبان 1391 به ترتیب با استفاده از شش و 20 عدد جمع‌آوری‌کننده پلاستیکی با قطر دهانه هشت سانتی‌متر اندازه‌گیری شدند. باران‌ربایی از تفاضل تاج‌بارش و بارندگی برآورد گردید. در مجموع 20 مورد باران با عمق تجمعی 346/5 میلی‌متر اندازه‌گیری شد. مجموع عمق باران‌ربایی در توده‌های بلندمازو، پلت و بروسیا به ترتیب 86/2، 107/9 و 178/3 میلی‌متر بود. نتایج نشان داد که باران‌‌ربایی در فصل خشک سال (از اردیبهشت تا شهریور ماه) بیشتر می‌باشد. بین درصد باران‌ربایی و بارندگی در هر سه توده همبستگی‌های معنی‌دار و کاهشی (ضریب تعیین در توده‌های بلندمازو، پلت و بروسیا به ترتیب، 0/781، 0/716 و 0/618) مشاهده شد. برآورد میزان باران‌ربایی تاج‌پوشش در انتخاب گونه‌های مناسب و سازگار برای جنگل‌کاری‌ در مناطق مخروبه ناحیه خزری و نیز برآورد بیلان آبی جنگل‌کاری‌ها حایز اهمیت است.